‘Tijdens de naborrel kuste hij mij in de brandgang’
Beeld: Getty Images
Wanneer het kwik stijgt in de zomermaanden wint de lust het soms van het geweten. Zelfs wanneer je niet zit te wachten op een affaire.
Mandy (32) is getrouwd en moeder van een dochter (2).
“Nee, het is niet netjes. Maar toen Samuël, de knapste vader van het kinderdagverblijf, achter het spit stond van de buurtbarbecue, kon ik mijn ogen niet van hem afhouden. Hij gaf me al tijden de kriebels, als ik mijn dochter ophaalde en hij in de gang iets te dicht langs me liep met de zijne. Lag het aan mij, of bracht ik in hem hetzelfde teweeg?
Een nooit gebeurde droom
Onbewust zwermde ik de hele avond om hem heen. Mijn man Michel merkte niets, die hing aangeschoten aan de tap met de andere buurtbewoners. Nadat de barbecue was gedoofd, de meeste kinderen in bed lagen en de naborrel in volle gang was, volgde Samuël me naar de brandgang achter ons huis. ‘Ik wil je één keer proeven’, zei hij, en kuste me brutaal.
Met mijn hart in mijn keel keek ik toe hoe hij direct weer rechtsomkeert maakte, terug naar zijn vrouw, terug naar het brave leven. Het is nooit meer gebeurd en op het kinderdagverblijf zie ik hem nog zelden. Beter zo: ik koester het liever als een nooit gebeurde droom.”
Lees ook – Stiekeme flirts: ‘Een onschuldige kus mondde uit in stomende vrijpartijen’ >
Zeilkamp
Chantal (36) is getrouwd en moeder van een zoon (10).
“We zouden naar Bali gaan, maar toen kwam corona. Gelukkig ging het zeilkamp van mijn zoon wel door. Zeven dagen op de plas en de nachten thuis. Handig als je zelf moet werken, maar daar was nu geen sprake van.
Ik was niet de enige ouder met de ziel onder de arm, zag ik wanneer ik mijn zoon ’s ochtends afzette. Eén vader bleef steeds iets te lang hangen, om daarna op het naastgelegen terras neer te ploffen. ‘Ook een cappuccino?’ vroeg hij op de derde dag. Waarom niet, dacht ik, het was niet dat ik iets beters had te doen; mijn man had zijn vakantiedagen teruggegeven en was van de weeromstuit maar weer gaan werken.
Verscholen op het strand
De zeilvader, gescheiden, bleek amusanter gezelschap dan ik had voorzien, en voor ik het wist was het lunchtijd. Verschrikt sprong ik op, waarna hetzelfde ritueel zich de volgende dag herhaalde. Die keer planden we wel een lunch en besloten meteen maar te wachten tot de kinderen zouden terugkeren.
Ik kreeg hem niet uit mijn hoofd. De zeilvader had hetzelfde, want halverwege de vijfde dag biechtte hij op hoe leuk hij me vond en dat hij er niet aan moest denken dat het zeilkamp straks voorbij zou zijn. ‘Dat hoeft toch niet?’ zei ik.
“De kinderen in een bootje, wij verscholen op het strandje met stiekeme avances”
Oerstom natuurlijk. Alsof ik zat te wachten op een verhouding. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en voor ik het wist brachten we ook hele dagen in de daarop volgende weken met elkaar door. De kinderen in een bootje, wij verscholen op het strandje met snacks en stiekeme avances. Daarna sloeg het weer om en kickte de rede in. Waar was ik in hemelsnaam mee bezig? De zeilvader begreep mijn inkeer, ik heb hem nooit meer gezien.
Komende zomer gaat mijn zoon opnieuw op zeilkamp. Maar zonder de zeilvader en zijn zonen. Die gaan, zo wist mijn zoon, met zijn nieuwe vriendin naar Bali.”
Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:
*Goedkoper dan in de winkel
*Lees elke maand als eerst Kek Mama
*Gratis verzonden
Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
