‘Niet voor te stellen, een leven zonder strand’
Beeld: privé
Sanne Tjepkema-Toet (33) is getrouwd met Pieter (35) en moeder van Guusje (4) en Fenna (1). Pieter heeft uit een eerdere relatie zoon Sjors (11). Ze wonen op Terschelling met het strand voor de deur.
“Als ons huis vol zand ligt, is dat een goed teken: het is heerlijk weer. Dat we daardoor extra veel moeten stofzuigen en dat onze fietsen door het zout onder onze kont vandaan roesten, nemen we voor lief.
“Met onze 4×4 over het strand is echt magisch”
Een leven zonder strand kunnen we ons niet voorstellen. De kinderen zijn er ieder weekend en vaak na schooltijd. Ze bouwen dammen, gaan zwemmen of zoeken kokkels om pasta mee te maken. In de winter speuren we met z’n allen naar barnsteen – gekleurde, glinsterende steentjes die aanspoelen – en mogen we met onze 4×4 het strand op rijden. Vooral dat laatste vinden de kinderen iets magisch, net als ik vroeger.
Eindeloos kijken naar de zee
Ik ben opgegroeid in Gouda, maar mijn moeder is geboren en getogen op Terschelling. Ik ging iedere vakantie naar het eiland en ben er bijna tien jaar geleden naartoe verhuisd. Niets is mooier dan ’s ochtends de gordijnen opendoen en de haven zien liggen met daarachter de Waddenzee. Ik kan eindeloos kijken naar de ritmische bewegingen van de golven, maar helaas begint al snel de marathon om drie kinderen op tijd op school te krijgen – weg rust.
Gelukkig hoef ik een uurtje later het strand maar op te zoeken en ik voel me weer zen. Ik sup graag en volg er pilatesles. Daarbij hoor ik geen kwekkende meeuwen via Spotify, zoals in een zaaltje, maar zie ik ze gewoon letterlijk voorbij vliegen.
Ook het weidse uitzicht verveelt nooit. Bij helder weer kun je het vasteland zien liggen en aan de kant van de Noordzee varen talloze schepen voorbij. Tot vreugde van Sjors, want hij wil naar de zeevaartschool. ‘Welke is dat, waar vaart ie heen?’ roept hij bij ieder schip, waarna meteen de botenapp gecheckt wordt.
Eilandleven
Met vriendinnen die in Amsterdam wonen ga ik weleens naar het strand van Bloemendaal. Hartstikke gezellig, maar ook enorm druk – terug op de boot moet ik altijd bijkomen. Het eilandleven is veel relaxter.
Er zijn mensen die hier een unheimisch gevoel krijgen zodra de laatste boot vertrekt. Zo van: dan kunnen we het eiland niet meer af. Daar heb ik zelf nooit last van gehad – ook niet toen ik hoogzwanger was. Guusje is in het ziekenhuis op het vasteland geboren, maar bij Fenna ging het zo snel dat de helikopter te laat kwam en ik van haar beviel in de huisartsenpraktijk op het eiland. We grappen dus soms dat zij van ons vijven de enige échte eilander is.”
Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
