‘Na een quicky in het bos zat mijn rug vol rode bulten’
Beeld: Getty Images
Een verborgen mierenhoop of flinterdunne wandjes: waan je je op vakantie onbespied om weer eens helemaal in elkaar op te gaan, blijk je toch ergens geen rekening mee te hebben gehouden.
Suus (33), samenwonend met Martijn (33), moeder van Doris (9), Pepijn (7) en Lot (5):
“Mijn broer trouwde op een landgoed in de Dordogne en er was een groot huis afgehuurd waar we met alle familie plus aanhang konden verblijven. Onze kinderen hadden de tijd van hun leven met alle neefjes en nichtjes. De avond voor de heugelijke dag knepen Martijn en ik er even samen tussenuit voor een boswandeling.
Halverwege waren we zo aan het zoenen, dat we opgingen voor een quicky op een zachte plek in het zand. Blijkbaar lag ik precies op een mierenhoop. Van rode mieren. Door alle opwinding voelde ik dat pas nadat ik voor de vierde of vijfde keer werd gebeten. Ik schoot omhoog, au roepend. Martijn dacht dat het door hem kwam, dus die hield me eerst nog tegen.
Een jeukend mysterie
Al snel ontdekten we waarop we zo lekker hadden gelegen en zagen het effect op mijn rug. Die was bezaaid met rode vlekjes. Eerst klein, later ontwikkelden ze zich tot dikke bulten die zich over mijn schouders en nek verspreidden. Blijkbaar was ik ook nog eens zwaar allergisch voor die rode krengen.
“Ik had zogenaamd geen idee hoe ik eraan gekomen was”
Bij de plaatselijke pharmacie haalde Martijn de volgende ochtend een anti-jeukcrème. Maar die kon niet voorkomen dat ik tijdens de trouwplechtigheid mijn taken als getuige uitvoerde met een uitslag die leek op de mazelen. En ik maar verbaasd doen tegen de familie. Waren het muggenbulten? Bedwantsen? Ik had zogenaamd geen idee hoe ik eraan gekomen was.”
Lees ook – Betrapt tijdens de seksiësta: ‘De Spaanse schoonmaakster schrok zich rot’ >
Niks mis met opa’s oren
Gwendolyn (33), getrouwd met Roy (37), moeder van Gean (5):
“Samen met mijn schoonouders gingen we drie weken naar Zuid-Frankrijk. We zaten met z’n allen in een luxe stacaravan, wel zo handig om de zorg te delen voor onze ondernemende peuter. Na een paar dagen onthouding – we zouden het écht niet doen met zijn ouders in de buurt – stonden we op knappen.
“De bordkartonnen wandjes van de stacaravan hielden blijkbaar niets tegen”
Alle door ons gescreende plekken voor mogelijke gemeenschap waren afgekeurd: te vies, te klein, te druk. Dan toch maar in de caravan en op fluisterniveau. Dat dat zelfs nog te hard was, realiseerden we ons toen we ’s morgens aan het ontbijt zaten en mijn schoonvader net iets te vaak knipogend zei dat hij ook jong was geweest. De bordkartonnen wandjes van de stacaravan hielden blijkbaar niets tegen.”
Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:
*Goedkoper dan in de winkel
*Lees elke maand als eerst Kek Mama
*Gratis verzonden
Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
