Jaarlijks 7000 kinderen op de eerste hulp door de trampoline: “Haar schreeuw ging door merg en been”
Beeld: Getty Images
Kinderen zijn gek op trampolines. Springen, kunstjes, rondjes rennen. Maar er kan ook een hoop misgaan. Onder kinderen (tot 18 jaar) behoren trampoline-ongelukken zelfs tot een van de voornaamste oorzaken van verwondingen. Deze moeders kunnen erover meepraten.
Charlotte vond het altijd al een eng ding. Ooit heeft ze haar 12 jaar jongere zusje met een bloedneus en veel pijn van de trampoline gevist. “Ze was met haar knieën in haar eigen gezicht geland na een sprong.” En toen ze in het basisonderwijs werkte, waren er geregeld schoolreisjes naar het trampolinepark. “Er gaat gewoon altijd iets fout.”
Contents
Vier peuters en een baby
Ze heeft dan ook liever niet dat haar zoontje Jack-Willem (2) op een trampoline gaat. “Tenzij hij er met zijn vader op zit, dan vind ik het prima. Maar ik ben niet laaiend enthousiast.” Toen ze op een drukke kinderverjaardag was, was haar zoontje Jack-Willem (2) dan ook de enige die niet op de trampoline mocht. “Er zat een clubje van vier peuters op de trampoline en zelfs de 8 maanden oude baby van een vriendin wiebelde mee. Waar zijn die bordjes met: ‘Niet meer dan twee kinderen tegelijk’ als je ze nodig hebt?!”
Toch ging ze overstag. “Nadat Jack-Willem mij voor de zoveelste keer aankeek en vroeg: ‘Ikke ook meedoen mama?’, zwichtte ik en mocht hij van mij meedoen met de andere kindjes.” Binnen een mum van tijd wordt Jack-Willem door een sprong van de andere peuters uit balans gebracht en valt van de trampoline af. “Face first in een hoekje tussen de rand van de trampoline en de muur.”
Onveilige situatie
Jack-Willem had een geschaafde rug van het vallen langs de muur. “Hij heeft er een litteken aan overgehouden. En ik heb trouwens honderd grijze haren erbij. Dit is echt weer zo’n besef moment dat je onderbuikgevoel er niet voor niets is.” Niet alleen mama, maar ook de kleine Jack-Willem is ontzettend geschrokken. “Hij heeft echt een olifantengeheugen dus wil niet opnieuw op een hele drukbezette trampoline, zonder net, springen. Na de val heeft hij wel samen met zijn zus van 14 op een trampoline (uiteraard met net) gesprongen. Ik denk dat hij hiervan juist leert inschatten wat een veilige situatie is en wat niet.”
Lees ook: Dat ging ff mis: ‘Niet zo kleinzielig, zei ik, en gaf haar een paracetamolletje’
Uit onderzoek van VeiligheidNL blijkt dat de meeste ongelukken op de trampoline komen door salto’s, elkaar duwen, gelanceerd worden of andere kunstjes. De verwondingen zijn ontzettend uiteenlopend: van blauwe plekken tot gebroken ledematen. Ieder jaar belanden er 7000 kinderen op de eerste hulp door trampolines. De helft daarvan heeft serieuze verwondingen.
Liever geen trampoline in huis
Natasja kan erover meepraten. Haar dochtertje van anderhalf brak haar beentje door een ongeluk op de trampoline. “Onze oudste dochter Ella (4) kreeg na lang zeuren voor haar vierde verjaardag een trampoline. Ik was er eigenlijk op tegen omdat ik weet dat er veel ongelukken gebeuren, maar ik gaf het toch het voordeel van de twijfel.” Natasja wilde dan wel een zo veilig mogelijke trampoline met een net erom.
“Op Ella’s verjaardag wilde ons neefje (10) graag met onze jongste dochter Luna (1,5) op de trampoline. Dat ging eigenlijk heel goed en hij was heel rustig. Totdat hij dacht: nu kan ik wel een keertje hoog springen.” De kleine Luna vloog in de lucht en kwam op haar been terecht. “Haar schreeuw ging door merg en been.”
Naar de dokter
De kleine Luna wilde niet meer op haar beentje gaan staan, maar Natasja mocht er wel aan zitten. Omdat het huis vol zat met visite voor de verjaardag hebben ze Luna eerst maar een uurtje op bed gelegd om te kijken of ze niet ook heel moe was. “Na een uur slapen wilde ze er nog niet op staan, dus we wisten genoeg.” Het werd toch maar een bezoekje langs de huisartsenpost. Na foto’s en onderzoek bleek dat de kleine Luna een twijgbreuk had. “Ze moest in zwaar gips tot aan haar lies.”
Haar been moest anderhalve week in het gips. “Het was wel echt een blok aan haar been”, vertelt Natasja. “Ze kon weinig, maar na een klein weekje begon ze zich aan te passen en sleepte ze haar gipsbeen overal mee naartoe.” Ook toen het gips eraf was, liep Luna nog moeilijk. “Gelukkig was dit na een paar dagen wel voorbij.”
“Ik ben nu helemaal geen fan meer van die trampoline. Dat was ik sowieso al niet, maar ik dacht toch ‘ach, we blijven erbij’. We hadden een net, kussens er omheen, maar een ongeluk zit nou eenmaal in een klein hoekje.” De trampoline wordt voortaan alleen onder toezicht gebruikt en ze mogen niet meer samen springen.
