‘De winkelmedewerker vroeg of dit wel mijn dochter was’
Beeld: Getty Images
Een seconde uit het oog en ineens is je kleine bengel in geen velden of wegen te bekennen. Het overkomt elke ouder wel een keer.
Carla (34): “Mijn dochter Floor (4) was opeens weg in de Ikea. Lang verhaal kort: ken je die ei-stoeltjes met een schuifdeurtje ervoor? Daar bleek ze in te zitten.”
Gewoon: mama
Paulien (46): “Mijn oudste dochter (16) wilde kleding passen in de Zara. Mijn jongste dochter Fayenne (6) was lekker aan het rondlummelen, we wisten wel waar ze was. Dachten we… Want opeens hoorden wij door de winkel: ‘Wil de moeder van Fayenne naar de uitgang komen?’
Ik snelde naar de kassa, stond daar een vrouw met haar te wachten. Ik kreeg de vraag of ik wel zeker wist dat dit mijn dochter was, want het meisje wist mijn voornaam niet. ‘Eh…’, zei ik, ‘ik kom toch niet voor iemand anders’ kind naar de kassa? Bovendien weet ze mijn voornaam niet omdat ze me altijd mama noemt.’ Dat was niet genoeg ‘bewijs’, of ik foto’s kon laten zien. Dat kon ik natuurlijk, maar het was zo ongemakkelijk. Voor een eventuele volgende keer heb ik Fayenne maar wel meteen verteld hoe ik heet.”
Lees ook – Kind kwijt op vakantie: ‘Meteen werd er een noodplan in werking gesteld’ >
Waar is iedereen?
Marieken (32): “Wij waren Puck (5) nog niet eens echt kwijt toen we in het transportmuseum in Luzern via de intercom de omschrijving van onze dochter hoorden. Onze kinderen zijn erg zelfstandig, dus dat ze niet direct bij ons in de buurt was deed bij ons geen alarmbel rinkelen. Bij haar duidelijk wel.”
Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
