‘Ik ging zonder dreumes op vakantie en voelde me geen seconde schuldig’
Beeld: Getty Images
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
Freya (31) is alleenstaand moeder van Nicky (3).
“‘O, doe je het helemaal alleen? Wat stoer van je, je komt natuurlijk nooit aan jezelf toe.’ De buitenwereld heeft er doorgaans wel een beeld bij, hoe het leven eruit ziet als je je kind alleen opvoedt. En dat klopt in grote lijnen, meestal. Al realiseren weinig mensen hoe zwaar het echt is als nóóit een break hebt, en begrijpen even weinig mensen het als ik de zorg dus zonder schroom eens in de zoveel tijd even uit handen geef. Hebben andere moeders daar geen partner voor?
Gelukkige moeder, gelukkig kind
En zo toog ik op vakantie met mijn nieuwe partner, vorige maand. Ja, zonder zoon. Nicky en ik zijn altijd samen, ik doe alles voor hem, dag en nacht. Maar om dat vol te houden, moet ik af en toe ook op adem komen.
Ik had het zelf niet bedacht, maar vorige maand was ik zó moe, dat mijn vriend als verrassing twee vliegtickets naar Griekenland onder mijn neus schoof. Lief, maar ergens was ik ook een beetje boos; hoe kon hij denken dat ik zonder mijn kind op vakantie zou gaan – en dat überhaupt zou willen?
“Hoe ging ik dit volhouden als ik nooit eens écht de tijd nam om op te laden?”
‘Omdat je ook tijd voor jezelf nodig hebt’, antwoordde hij – zelf vader van twee jonge kinderen in een co-ouderschap. ‘Gelukkige moeder, gelukkig kind’, knipoogde hij er olijk achteraan. Hij had natuurlijk gelijk. Hoe ging ik de zorg in mijn eentje volhouden als ik nooit eens écht de tijd nam om op te laden?
Lees ook – Laat ze maar praten: deze moeders gaan regelmatig alleen op vakantie >
Opladen
Mijn moeder nam de zorg voor haar kleinzoon maar al te graag op zich tijdens onze vakantie. Ze bonjourde me nog net de deur niet uit. Voor Nicky maakte het echt niet uit of hij zat te scheppen op het strand van Oostvoorne, waar zij woont, of op het strand van Griekenland, zei ze. En gelijk had ze.
Mijn vriend en ik beleefden een soort wittebroodsweken samen. En Nicky? Die had niet eens zin om nadien met me mee naar huis te gaan. It takes a village to raise a child. En ik ben het hoofd van dat dorp, maar dankzij alle behulpzame ‘inwoners’ wel een opgeladen versie. Ik koester de kans die mijn moeder en mijn vriend me geboden hebben. Volgend jaar gaat Nicky naar school en is hij zich er meer van bewust als we op vakantie gaan; die kansen samen krijgen we nog genoeg.”
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
