‘We staan niet mooi te wezen zoals in Baywatch’

Beeld: Dick Teske Persfotografie en privé

“‘Er is iemand in gevaar, we moeten ’m redden!’ Aldus Finn als ie met een vriendje ‘reddingsbrigaadje’ speelt. Uniform aan, portofoon in de hand – en actie. Hij is er zelfs zo gek van dat hij in zijn outfit wil slapen en nu al vraagt wanneer hij écht lifeguard mag worden. Het zit duidelijk in de genen: mijn schoonouders hebben ­elkaar als tieners bij de reddingsbrigade ontmoet en Dennis en ik ook.

Inmiddels werken wij er al jaren als vrijwilligers en vormen we met onze 120 collega’s één ­grote vriendengroep. Met een aantal van hen gaan we in de winter zelfs op vakantie. In die periode zijn de brandweer en KNRM (Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij, red.) verantwoordelijk voor het toezicht op de stranden en waken wij ­alleen bij evenementen, zoals de Nieuwjaarsduik.

Strandwacht

Als gezin gaan we dan niet zo vaak naar zee. We wandelen veel in het bos en gaan naar de dierentuin of een pretpark – ­uitjes waar we ’s zomers niet aan toe­komen, omdat we dan ieder weekend op het strand zijn. Meestal draait Dennis de zaterdag en ik de zondag, of andersom.

Vaak komt degene die vrij is alsnog met de kinderen langs. Finn vindt het heerlijk om zandkastelen te bouwen en te zwemmen, maar ‘helpt’ ook graag mee op de uitkijkpost. Dan tuurt ie door zijn verrekijker en roept: ‘Mam, iemand zit te ver in het water!’ Hij kent de denkbeeldige lijn in zee waarachter het gevaarlijk kan worden, maar weet ook dat hij altijd in de buurt van de post moet blijven.

Lees ook – Uitwaaien op z’n best: 15x de mooiste stranden van Nederland >

Nooit uit het oog

Desondanks verlies ik hem nóóit uit het oog – een kind kan in drie seconden verdwijnen. In de zomer zie ik het dagelijks gebeuren, vaak omdat ouders gefocust zijn op hun telefoon. Maar ik heb ook meegemaakt dat een stel in een strandtent zat terwijl hun ­kleuter in haar eentje op een luchtbed in zee speelde.

Als strandwacht schiet ik eveneens te hulp als mensen in een stroming terecht­komen en reanimeer ik bij een hartstilstand. Heftige situaties, maar het scheelt dat ik niemand persoonlijk ken en m’n ei kwijt kan bij collega’s.

Op rustige dagen maken we de post op orde, controleren we EHBO-spullen en oefenen we reddingstechnieken. We staan nooit mooi te wezen zoals in Baywatch en ik draag ook geen rood, hoog uitgesneden badpak. Gelukkig maar, want dat moet je na twee kinderen ook niet willen.”

Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.