‘Meteen werd er een noodplan in werking gesteld’

Beeld: Getty Images

Margriet (41): “Ik was alleen met mijn twee kinderen bij een zwemmeer op de Veluwe. Het was overvol en de oudste, die z’n zwem­dimploma heeft, dook meteen het water in. Bij zoon Tom (4) wilde ik z’n zwembandjes omdoen. Maar daar dacht hij anders over. Hij ­spartelde en gilde de hele boel bij elkaar. Hoe ik ook worstelde, ik kreeg die bandjes niet om. Eerst maar even rustig laten worden, besloot ik.

Ik legde alle handdoeken neer en draaide me om. Tom weg. In vijf seconden tijd was hij buiten beeld. Mijn hart sloeg over. Ik keek meteen naar het water. Veel kinderen, geen Tom.

Als een gek begon ik rond te lopen, mezelf vervloekend dat hij die zwembandjes nog niet om had. Uiteindelijk vond ik hem rustig naast het toiletgebouwtje in het zand, hij zat een beetje om zich heen te kijken: ‘Ha mama! Ga je mee zwemmen? Maar wel eerst bandjes om hè?’”

Lees ook – Dít moet je weten als je je kind kwijt bent op het strand ?>

Schitterend uitzicht

Maaike (37): “In de zomervakantie zaten we een weekje op een vakantiepark met zoons Martijn (5) en Lars (7). De aanleiding weet ik niet meer, maar Martijn liep op een gegeven ­moment boos weg. Het was net donker, hij had nog geen zwemdiploma, echt o-ve-ral in dat park is water.

Na lang gezocht te hebben, schakelden we hulp in. Meteen werd er een noodplan in werking gesteld. Iedereen op het park liet z’n werk uit handen vallen en trok oranje hesjes aan om mee te zoeken. De politie werd er zelfs bij geroepen.

Vond ik hem uiteindelijk in een uitkijktoren, waar hij zich verstopt had. Hij bleek alles gezien te hebben, zo van bovenaf, en had gedacht: gelukkig, ze zijn wel on­gerust, ze hebben de politie ingeschakeld. Ik was enorm opgelucht dat hij weer terecht was, maar voelde me tegelijkertijd lullig dat die hele actie voor niks op touw was gezet.”

Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.