‘Ik kon niet naar mijn naakte lijf kijken’

Beeld: Getty Images

Een jaar na de geboorte van haar tweede kind en net klaar met borst­voeding, gaat Anna (41), communicatiespecialist en moeder van twee zoons van 10 en 4 en een dochter van 8, op voor een borstlift. Haar slappe borsten zijn gereduceerd tot theezakjes. “Ze hingen bijna tot op mijn ­navel. Als ik een truitje droeg met een decolleté durfde ik niet voorover te buigen, uit angst voor inkijk.”

Anna denkt op dat moment dat haar gezin compleet is en laat haar borsten operatief voor 2500 euro ‘opleuken’ in een ­vooraanstaande Nederlandse kliniek. Ze voelt zich daarna zelfverzekerd ­genoeg om strakke truitjes te dragen en te bukken. Niet wetende dat ze in 2019 weer zwanger zal worden. “Niet gepland, wel heel welkom.”

In shape

Door de eerdere ingreep kan ze haar baby helaas niet zelf voeden, maar haar borsten blijven mooi in shape. Wel ergert ze zich steeds meer aan haar buik. Ook dit kind is met een keizersnee geboren en dat laat de nodige sporen na.

“Mijn buik was helemaal aan gort getrokken. Ik raakte echt depressief als ik in de spiegel keek. Ik was niet dik, maar had wel wat ze een shelf noemen: zo’n flap onder mijn navel. Ik verstopte het in een badpak, droeg mijn truitjes over mijn broek, maar ik kon niet naar mijn naakte lijf kijken. Steeds vaker zocht ik op sites van cosmetisch ­artsen naar buikwandcorrecties en ik werd lid van een pagina voor ­mommy make-overs op Facebook.”

Mommy make-over

De mommy make-over is een fenomeen dat een jaar of tien geleden is komen overwaaien uit – uiteraard – Amerika. Daar waar fitmoms na een week alweer in size zero passen en Hollywoodsterren lachend post partum foto’s plaatsen waarbij je ze ernstig verdenkt van het gebruik van een draagmoeder. Er is niks te zien aan hun lijven.

Wie minder gunstig uit de strijd is gekomen, zich daar vreselijk aan ergert én het geld heeft, kan daar ook steeds vaker hier kiezen voor een mommy make-over. Deze term wordt gebruikt voor een combinatie van cosmetische ingrepen die de gebieden aanpakken die na zwangerschap en het geven van borstvoeding het meest zijn veranderd: slappere borsten, een flabberende buik of vetophopingen op de buik.

Cosmetische ingrepen

Als je na je zwangerschap plastische chirurgie overweegt, is het ver­standig na de geboorte van je kind minimaal zes maanden te wachten. Sommigen geloven dat het beter is een jaar niets te doen. Uiteindelijk zal de procedure die je wil ondergaan –  borsten, buik, liposuctie, schaamlipcorrectie – een van de bepalende factoren zijn voor hoelang je moet wachten. Hoe die ingreep er precies uitziet, verschilt per persoon.

Sommige vrouwen hebben baat bij een borstlift in combinatie met een buikwandcorrectie, anderen kiezen voor een borstvergroting met daarbij een liposuctie of een fillerbehandeling. Prijzen variëren en zijn afhankelijk van de kliniek, de arts of de wensen. Maar gemiddeld begint een uit­gebreide mommy make-over bij zo’n 12.000 euro.

Lees ook – ‘Ik wil een buik- en borstlift, maar mijn man is erop tegen’ >

Strak in Turkije

Voor Anna was dat een brug te ver. Ook al hoefde ze haar borsten niet meer te liften, alleen al aan een buikwandoperatie en liposuctie zou ze toch nog 10.000 euro kwijt zijn. Ze probeerde de buikwandcorrectie eerst via haar verzekering vergoed te krijgen, maar de arts lachte haar bijna uit. Pas als haar buikflap zo ongeveer op haar knieën hing, kwam ze daarvoor in aanmerking.

Op Facebook las ze steeds meer ervaringen van cosmetische operaties in Turkije. Een stuk goedkoper en net zo deskundig, als ze de recensies mocht geloven. Van een Nederlandse vrouw die daar was geopereerd en spectaculaire voor- en nafoto’s had, kreeg ze de naam van een kliniek in Istanbul en een ​​board-gecertificeerde arts.

Anna besprak het met haar man, nam haar spaargeld en twee weken vakantie op en vloog in 2020 naar Turkije. “Voor 4500 euro was ik klaar, dat was inclusief twee nachten in het ziekenhuis, vijf nachten in het Hilton, alle transfers en een privé-verpleegster die dag en nacht bij mijn bed zou zitten.”

Herstelperiode

Bij Anna werd het overtollig vel weggesneden (de arts maakte er nog een foto van, ze schrok hoeveel het uiteindelijk was), ze kreeg een 360 graden liposuctie rondom haar buik en een muscle ­correctie, waarbij haar buikspieren werden strak getrokken. Het litteken ervan valt keurig onder de bikinilijn, dus is nauwelijks zichtbaar.

De operatie viel haar alles mee, de geringe hoeveelheid pijnmedicatie echter niet. “Ik ben na drie keizersnedes en een borstlift echt wel wat gewend. In Nederland krijg je er morfine voor, in Turkije moest ik daar echt om smeken. Als ik klaagde over pijn, werd er gezegd dat het ‘erbij hoorde’. Gelukkig zorgde mijn lieve privéverpleegster ervoor dat ik toch morfine kreeg, naast de paracetamolletjes.”

“Als ik klaagde over pijn, werd er gezegd dat het ‘erbij hoorde’”

Daarna was Anna heel snel weer op de been. Haar herstel in het Hilton ging voorspoedig. Ze wandelde door het hotel en lag uren te Netflixen. Na zeven dagen vloog ze, stevig ingesnoerd in een drukpak, terug naar Nederland. “Zo grappig, in het vliegtuig terug zag het er letterlijk zwart van de mannen die een haartransplantatie hadden ondergaan.”

Thuis ging ze na een week weer aan het werk. Het drukpak bleef ze lang dragen en ze onderging nog tien bindweefselmassages à tachtig euro per stuk, die hielpen het overtollige vocht te af te drijven. Met uiteindelijk een strak, vrouwelijk lijf als resultaat. Voor haar man had het niet gehoeven, die vindt Anna nu zelfs iets te smal, maar zelf is ze dolgelukkig met het ­eindresultaat. “Ik hoef mijn lijf niet meer te verstoppen en durf zelfs weer in bikini.”

Lees ook – Angelique ging naar Turkije voor een mommy make-over >

Sleutelen

Voor Jill (39) was het ook puur haar eigen spiegelbeeld dat maakte dat ze aan zich liet sleutelen.

“Tijdens mijn zwangerschap van mijn zoontje Coen van 3, ben ik 27 kilo aangekomen. Ik had een voorliefde voor M&M’s en dat zag ik terug op de weegschaal. Maar ik dacht: ach, kind eruit en ik glijd weer in maat 38. Hoe naïef.

Nadat Coen geboren was, bleek ik amper negen kilo lichter. En na een jaar sporten, uithongeren en liters water drinken, zaten er nog steeds tien te veel aan. Ik droeg positiebroeken omdat die zo fijn zaten. Mijn vriend klaagde dat ik me nooit meer in een sexy lingeriesetje hulde en alleen wilde seksen met het licht uit. Maar de druppel was toen ik in een week tijd drie keer werd gefeliciteerd met mijn niet-bestaande zwangerschap. Het werd tijd om hulptroepen in te schakelen.”

“Voor de tummy tuck ben ik alvast aan het sparen”

Dat werd liposuctie op vier zones. In België, want daar was het goedkoper. “Na de operatie leek het alsof ik door vier vrachtwagens was overreden, maar ik kon na een maand wel weer in mijn oude jeans. Nu, een jaar later, ben ik er nog steeds blij mee, maar het smaakt wel naar meer. Volgens de plastisch chirurg zijn mijn buikwervels door mijn zwanger­schap zo sterk naar voren gedrukt, dat hij die alleen operatief middels een tummy tuck kan corrigeren. We weten nog niet of we een tweede kind willen, maar ik ben alvast aan het sparen voor zo’n tummy tuck. Alleen de revalidatie van een halfjaar staat me tegen.”

Fillers, tummy tucks en correcties

In Nederland worden jaarlijks 450.000 cosmetische ingrepen gedaan. Denk aan een ooglidcorrectie, fillers, tummy tucks of schaamlipcorrectie. Helemaal actueel zijn die cijfers niet, aangezien het hier een onderzoek uit 2019 betreft. De verwachting is dat het aantal flink is toegenomen. Van 2016 tot en met 2019 steeg volgens onderzoek van Het Erasmus MC alleen het aantal fillerbehandelingen bijvoorbeeld al met 17,5%.

Iets recenter is een enquête van 3Vraagt in samenwerking met het tv-programma Spuiten & slikken. In juni 2022 vroegen zij 3437 jongeren tussen de 16 en 35 naar hun mening over uiterlijk en plastische ­chirurgie. Bijna een derde van hen (30 procent) geeft aan serieus een cosmetische ingreep te hebben overwogen of gedaan. In 2018 was dat nog 17 ­procent.

Opvallend veel vrouwen staan er positief tegenover: 4 op de 10 zegt dat plastische chirurgie een serieuze optie is, of ooit is geweest. Voor de meeste vrouwen die een ingreep overwegen, zijn hun borsten hun grootste onzekerheid. De helft (52 procent) zegt daar iets aan te willen doen: vergroten, liften of verkleinen.

Aan de onderkant

Naast buik, billen en borsten is er nog een vierde cosmetische operatie mogelijk, aan je ‘onderkantje’. Na een bevalling of zwangerschap kunnen je schaamlippen uitrekken. Meestal herstelt zich dit weer vanzelf. ­Mochten ze na zes maanden niet zijn gekrompen en je hebt er last van, dan kun je overwegen ze te laten inkorten.

Ook mogelijk: een vaginaverstrakking. Hierbij gaat de cosmetisch gynaecoloog ongeveer acht centimeter diep in de vagina, om daar de spier- en het bindweefsel strakker te maken. Het gehele onderste deel wordt naar elkaar toegebracht, zodat de vagina zelf verstrakt en de opening van de vagina vernauwt.

Verstrakken

Voor Felicia (37) dé oplossing na het krijgen van haar vier kinderen. Voor haar was het niet zozeer een verfraaiing van haar geslachtsdeel, maar een verbetering van haar seksleven.

“Na vier natuurlijke bevallingen, waarbij ik een keer een totaalruptuur heb gehad, een keer scheurde en twee keer een knip kreeg, had ik steeds meer het gevoel dat mijn vagina was uitgelubberd. Tijdens een vrijpartij werd ik wel opgewonden, maar van de penetratie van mijn man voelde ik weinig.

“Na twee keer een knip, had ik steeds meer het gevoel dat mijn vagina was uitgelubberd”

Tijdens het hechten van de knip na de laatste bevalling grapte mijn man nog tegen de verloskundige dat zij maar een extra hechtdraadje moest spannen, zodat ik straks extra strak zou zijn, maar daar ging ze uiteraard niet op in. Wel gaf ze me de tip om als ik écht te wijd zou blijven, ik met een cosmetisch arts kon ­praten.

Uiteindelijk werd het dus een vaginaverstrakking. Ik was nog even bang dat het mis zou gaan of dat ik nu geen orgasmes meer kon krijgen. Gelukkig was dat niet het geval. Het enige nadeel aan de operatie vond ik dat we verplicht acht weken aan onthouding moesten doen, maar sindsdien is het beter dan ooit.”

Daddy stitch

De man van Felicia maakte er een grapje over: een hechtinkje extra. Bizar genoeg is dat geen gimmick, maar bestaat het echt in – waar anders – Amerika. Daar heet het de ‘daddy stitch’ of ‘husband stitch’. Een extra steekje voor papa dus.

Onlangs werd in een aflevering van de medische dramaserie Dag & nacht, waarin de meest uiteenlopende bevallingen voorkomen, ook aandacht besteed aan dit fenomeen. In een scène vraagt een man om een ‘daddy stitch’ voor zijn vriendin. Dat leverde een hoop heisa op social media op. Boze vrouwen die het een idiote suggestie ­vonden of suggereren dat alleen ‘klein geschapen mannen hierom ­vragen’. Er reageerden verloskundigen die beweren dit altijd te weigeren.

Toch was een extra hechting vroeger helemaal niet gek. Er werd regelmatig een laatste draad aan de bovenkant gezet na een knip. De ‘crown stitch’ ­heette die toen en was bedoeld om het perineum (de bilnaad) te verstevigen, en ondersteuning te geven aan de achterzijde. Wat je hier effectief mee ­bereikte was dat je de vagina ietsje strakker maakte.

Lees ook – ‘Door al het gesleutel aan mijn uiterlijk houden we weinig geld over voor gezinsactiviteiten’ >

Verfraaien

Hoe gek je het ook bedenkt, alles is tegenwoordig dus mogelijk als het gaat om verfraaien en verstrakken. Wees je er wel van bewust dat elke ingreep risico’s met zich meebrengt. Niet voor niks maakt de overheid reclame met de slogan: ‘Kijk uit. Jezelf mooier maken kan lelijk uitpakken. Een geslaagde ingreep begint bij een ­geschikte arts.’

Dat geldt zeker voor wie uitwijkt naar het buitenland. Uit een enquête onder plastisch chirurgen van de Nederlandse Vereniging voor Plastische Chirurgie (NVPC) bleek dat in slechts drie maanden tijd (van november 2020 t/m januari 2021) al 49 patiënten waren behandeld voor ernstige complicaties na een behandeling elders.

Complicaties

Redenen waarom vrouwen hun heil in het buitenland zoeken zijn meestal de lagere kosten voor een ingreep. Maar ook omdat ze in Nederland zijn afgewezen door de plastisch chirurg, vanwege een te hoog BMI. De indicatie­stelling in het buitenland is vaak ruimer dan in Nederland.

De meeste van deze nahulp-patiënten zijn in Turkije of de Dominicaanse ­Republiek geopereerd, maar ook in Thailand, Brazilië en Colombia. In 2021 overleed een 39-jarige vrouw uit Rotterdam na een BBL (borst- en billenlift) in een kliniek in Turkije.

“Ik heb toch liever platte billen dan een gevaarlijke ingreep”

Voor Anna was vooral dit sterfgeval reden om af te zien van haar plan om voor 500 euro extra nog een billift mee te pakken, waarbij ze het vet uit de liposuctie in haar billen zouden spuiten. “Ik las dat deze ingreep best gevaarlijk is, want als ze een bloedvat raken, kun je er aan overlijden. Nou, dan heb ik toch liever platte billen.”

De namen van Anna, Jill en Felicia zijn gefingeerd, namen zijn bij de redactie bekend.

In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.