‘Ik heb weleens een paniek-aanval gehad in die hitte’

August 14, 2023 Luisa Rey

Fotografie: Nadine de Ruiter

Marleen Lubbes (44) werkt als hoedster bij Zweethut Noord en begeeft zich op gezette tijden in loeihete ruimtes. Ze is single moeder van Mara (12).

“De eerste keer dat ik een zweethutceremonie bijwoonde, via mijn ex-vriend, was ik gespannen. Wat ging er gebeuren? Ik zat op het gras, in een kleine hut gemaakt van takken en wollen dekens, letterlijk bil aan bil met onbekenden. Behoorlijk oncomfortabel – en dan was het ook nog eens pikkedonker. Toch kwam er een soort rust over me.

Zweethut

Gekruid water werd over loeihete stenen gegoten waardoor ik gehuld werd in stoom, terwijl we liederen zongen en een sjamanistische drum werd bespeeld. Er zijn mensen die een zweethut zweverig vinden of die zeggen: ‘Mij te claustrofobisch.’ Ook prima.

Ik vind het juist een van de mooiste dingen omdat je de verbinding aangaat met jezelf. Emoties komen los en als je dat wil, kun je je gedachten of angsten delen met de groep. Vaak ontstaan er prachtige gesprekken.

Zorgen loslaten

Mijn dochter heeft een verstandelijke beperking en dat zorgt in het dagelijks leven voor uitdagingen. In de hut laat ik mijn zorgen los. Ik ben er zachter, liever voor mezelf. Alleen die warmte hè? Het is er met tachtig graden snikheet. Zo heet dat het vervelend wordt – je verstand denkt: ik wil hier weg, maar je lichaam dealt ermee. Meestal dan.

“Ik ben er liever voor mezelf. Alleen die warmte hè? Het is er met tachtig graden snikheet”

Ik heb een ceremonie twee keer onderbroken omdat ik een paniekaanval kreeg. Ik werd misselijk, kreeg hartkloppingen en het gevoel dat ik niet meer kon ademhalen. Achteraf gezien kwam dat vooral omdat ik geen rust had en nare gedachten toeliet, maar de hitte speelde zeker mee. Als kind kon ik er al niet goed tegen. ’s Zomers kwam ik niet in slaap, terwijl mijn tweelingzus meteen vertrokken was. Zij vindt de dampen in zweethutten dan ook geen enkel probleem.

Lees ook – Mama is strandwacht: ‘We staan niet mooi te wezen zoals in Baywatch’ >

Hoedster

Sinds vier jaar werken we allebei als hoedsters bij een zweethut in Friesland, waar we via vrienden van mijn ex ingerold zijn. We dekken de hut op, helpen met het opbouwen van de stenen en verzorgen de thee.

Met één ceremonie per maand merk ik dat ik de hoge temperaturen steeds beter kan verdragen. Het helpt om te focussen op mijn ademhaling en om te buigen, want de grond is koud – tien centimeter omlaag en het scheelt al tien graden. Alleen hartje zomer wil ik nog weleens overslaan. Ik begin dan al te zweten als de deur nog open is en zie naderhand maar eens af te koelen, als het buiten dertig graden is.”